تحلیل و بررسی سرمایه گذاری در ساخت و ساز مسکن و پروانه های ساخت

بازدهی سرمایه گذاری در ساخت وساز شهر تهران

به گونه ای که می توان، طی سال های رونق بازار مسکن، بازدهی بالاتری را مشاهده کرد.

بیشترین بازدهی ناخالص ساخت و ساز در سال ۱۳۸۶ محقق شده است. در این سال بازدهی ناخالص ساخت و ساز به ۸۴ درصد رسید که با لحاظ طول دوره ساخت دوساله بازدهی سالانه به حدود ۳۶ درصد تعدیل می شود.

جدول شماره ۱۲: تخمین بازدهی ساخت و ساز در تهران

ماخذ:بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران ، وزارت راه و شهرسازی ، محاسبات مولف

پروانه های ساختمانی

میزان تولید مسکن، از مهم ترین معیارهای سنجش فعالیت بازار مسکن است و در قیاس با میزان رشد تقاضای مسکن، ارزیابی می شود.

وضعیت تولید سالیانه مسکن را میتوان از طریق آمار و اطلاعات مربوط به پروانه های ساختمانی صادر شده به وسیله شهرداری های کل کشور بررسی کرد.

پیشینه تولید مسکن در دو دهه گذشته، حاکی از روند ناپایدار آن است. به زعم برخی

از کارشناسان، نوسانات شدید در سمت عرضه مسکن، از دلایل وضعیت نامناسب بازار مسکن در کشور است.

نکته حائز اهمیت درباره روند تعداد واحدهای مسکونی در پروانه های ساختمانی طی دو دهه گذشته، وجود یک رفتار سینوسی نامنظم و صعودی است.

نمودار شماره ۱۵ : تعداد واحدهای مسکونی در پروانه های ساختمانی مناطق شهری در کل کشور

مأخذ: شهرداری های مناطق شهری کل کشور، تخمین مؤلف

تعداد واحدهای مسکونی پروانه های ساختمانی، ابزار مناسبی برای بررسی رفتار سرمایه گذاران درباره تولید مسکن است. نکته ای که در نمودار شماره ۱۵ نیز مشاهده می شود، حرکت سینوسی نامنظم تعداد واحدهای مسکونی در شرف احداث، طی دو دهه گذشته است.

بیشتر بخوانید
بررسی ماهیت سرمایه ای تقاضای مصرفی

این مهم، تا حدودی متاثر از حضور سرمایه گذاران برون بخشی است. اثر حضور این سرمایه گذاران را می توان به صورت ذیل ارزیابی کرد:

• افراد خارج از بخش مسکن، بعد از مشاهده سوددهی خوب ساخت وساز که ناشی از افزایش قیمتها بوده است، به حضور در این بازار علاقه مند شده، به اخذ پروانه ساختمانی اقدام می کنند.
• ورود منابع مالی این گروه، سبب رونق تولید و تورم قیمتی نهاده های تولید مسکن ، به ویژه قیمت زمین میشود.
• ساختمان هایی که این گروه می سازند، عموما در زمان رکود به نتیجه می رسد و این گروه با سود مورد انتظارشان از بازار، خارج نمی شوند.
• در نگاه دینامیکی، حصور این گروه به تعمیق دوره رکود از طریق افزایش موجودی کالای ساخته شده در دوره ر کود، منتهی شده است.

دانلود فایل pdf