تحلیل بازار مسکن از منظر تراکم خانوار در واحد مسکونی

شاخص تراکم خانوار در واحد مسکونی

در واقع این شاخص جزو شاخص های کمی ارزیابی کننده بازار مسکن تلقی می شود که بیانگر تعداد خانوارهای موجود به ازای هر یک واحد مسکونی است؛ برای مثال اگر این شاخص در کشوری معادل ۱.۱باشد بدین معنا است که به ازای هر ۱.۱.خانوار در این کشور ۱مسکن وجود دارد.

 به طور نرمال، نسبت یک خانوار برای یک مسکن، عدد مناسبی برای تراکم خانوار در مسکن به شمار میرود و نمایانگر عملکرد مطلوب بخش مسکن است.

تراکم بالای سکونتی که بیانگر زندگی بیش از یک خانوار در یک واحد مسکونی است، نشان از ناتوانی بخش مسکن در تأمین نیازهای سکونتی خانوارها و همچنین بیانگر عدم کفایت تولید مسکن در مقایسه با نیاز مسکن است.

جدول شماره 1: تراکم خانوار در واحد مسکونی

ماخذ: مرکز آمار ایران –تخمین مولف

بیشتر بخوانید
تحلیل و بررسی تاثیر ساختار جمعیت بر بازار مسکن
بررسی قیمت یک متر مربع واحد مسکونی طی دهه های اخیر
تحلیل و بررسی شاخص دسترسی به مسکن در کشور ایران
محاسبه سهم هزینه مسکن در سبد هزینه های خانوار ایرانی 

آمار سرشماری نفوس و مسکن از سال 1355 تا 1390

آمار مربوط به سرشماری های نفوس و مسکن سال های 1355، 1365، 1375، 1385 و 1390 نشان می دهد این شاخص، طی این مدت روند کاهشی داشته است؛ به این معنا که واحدهای مسکونی عرضه شده به اندازه ای بوده که علاوه بر تأمین مسکن خانوارهای جدید و جایگزینی واحدهای مسکونی تخریب شده، بخشی از نیاز انباشته شده در سالهای قبل را نیز پاسخگو باشد؛ از این رو همانطور که در جدول شماره 1 مشاهده می شود که تراکم خانوار در واحد مسکونی، از ۱.۲۷در سال ۱۳۵۵به ۱.۰۶در سال ۱۳۹۰کاهش یافته که حاکی از پیشی گرفتن نرخ رشد عرضه مسکن بر نرخ رشد نیاز مسکن در آن دوره است.

 نگاهی به شاخص تراکم خانوار در واحد مسکونی استان های مختلف کشور نیز حاکی از تفاوت معنادار این شاخص در استانهای مختلف است.

براین اساس، استان هایی چون سیستان و بلوچستان و خوزستان به دلیل بالا بودن این شاخص، نیازمند توجه بیشتر به سمت عرضه مسکن است.

دانلود فایل pdf